لوله تراشه کافدار، نوعی لوله پزشکی است که برای ایجاد راه هوایی مطمئن و پایدار در بیماران استفاده می‌شود. این لوله دارای یک کاف بادشونده است که پس از قرارگیری در نای، با باد کردن آن، لوله را ثابت نگه می‌دارد و از ورود مایعات یا ترشحات به شش‌ها جلوگیری می‌کند. لوله تراشه کافدار در جراحی‌ها، بیهوشی، و مراقبت‌های ویژه کاربرد دارد و به تنفس مصنوعی و کنترل راه هوایی کمک می‌کند. طراحی آن به گونه‌ای است که راحتی بیمار را حفظ کرده و از آسیب به بافت‌های نای جلوگیری می‌کند. استفاده از این لوله باعث بهبود ایمنی تنفسی و کاهش عوارض تنفسی می‌شود.
- دارای نوک خمیده نرم جهت وارد کردن راحت لوله
- مناسب جهت استفاده اورال (oral) و نازال (nasal)
- فاقد لاتکس و مواد حساسیت زا و تب زا
- کاملا یکبار مصرف
- دارای نشانه عمق لوله گذاری
- دارای خط ماده حاجب جهت تعیین محل صحیح لوله گذاری با اشعه ایکس
- لوله تراشه کافدار از جنس PVC مقاوم در برابر حرارت
- لوله تراشه کافدار انعطاف پذیری لوله را کاملاً متناسب با مجاری تنفسی تضمین می کند
- مقاوم در برابر چین و چروک
- دارای لوله اصلی شفاف با نشانه های طولی استاندارد
- لوله تراشه کافدار داراي كانكتور استاندارد 15 میلی متری است
- دیواره لوله صاف از جمع شدن ترشحات جلوگیری می کند
- لوله تراشه کافدار دارای خط آشکار ساز در عکس رادیوگرافی گردن و قفسه سینه
- نوک اریب ، ترومائی و گرد با چشمهای مورفی که به آرامی شکل گرفته اند
- دارای دریچه یک طرفه باد کردن کاف لوله تراشه (عملکرد دریچه یک طرفه)
- موجود در 10 سايز نوزاد تا بزرگسال از سايز های 5تا8
- نکته: حتما باید قبل از استفاده از هر لوله تراشه کاف دار با هر سایز و برندی چک شود
موارد استفاده
از لوله تراشه کافدار،برای تحویل اکسیژن با غلظت بالاتر از غلظت آن در هوا و همچنین برای تحویل سایر گازها از جمله هلیم، نیتریک اکسید، دی نیتروژن مونوکسید، زنون یا برخی از گازهای بیهوشی فرار مانند دسفلوران، ایزوفلوران و سووفلوران به بیمار حین بیهوشی استفاده می‌شود.
از طریق لوله تراشه می‌توان داروهایی نظیر سالبوتامول، آتروپین، اپی‌نفرین، ایپراتروپیوم بروماید و لیدوکائین استفاده کرد. از لوله تراشه معمولاً به عنوان وسیله‌ای جهت اداره کردن راه هوایی بیمار در هنگام بیهوشی عمومی، مراقبت‌های ویژه، تهویه مکانیکی و شرایط اورژانسی استفاده می‌شود.
نحوه استفاده
با استفاده از لارنگوسکوپ ، لوله تراشه را از طریق دهان یا بینی وارد نای (لوله تنفسی) می کنیم
بعد با استفاده از یک شیر یک طرفه، کاف لوله تراشه را با هوا پر میکنیم تا لوله را در محل مناسب نگه دارد و از نشت هوا و ورود مواد خارجی به راه هوایی جلوگیری کند .با یک استتوسکوپ قرارگیری صحیح لوله تراشه کافدار را چک میکنیم تا مطمئن شویم هوای مناسب به هر دو ریه می رسد .
سپس لوله تراشه را با چسب یا باند به صورت بیمار محکم کنید تا جابجا نشود.
لوله تراشه را به دستگاه تنفسی متصل کنید که اکسیژن و گاز های بی هوشی را به ریه های بیمار می رساند.
استفاده از راه دهان
- جهت حفظ راه هوایی در طی بیهوشی عمومی
- جهت حفظ راه هوایی در بیماران غیرهوشیار یا کما
- جهت حفظ راه هوایی در بیماران دچار آسیب های شدید سر و گردن
- جهت حفظ راه هوایی در سوختگی های سر و صورت و گردن
استفاده از راه بینی
- شکستگی گردن
- شکستگی فک پایینی
- غالبا در بیمارانی که بیدارند و همکاری دارند
عوارض استفاده از لوله تراشه
- ترومای دندانی
- انسداد ناشی از گاز گرفتن لوله
- زیاد بودن خطر آسیب دیدگی حنجره
- خونریزی از بینی
- لوله گذاری در مری
- سینوزیت
- نکروز دیواره میانی
- باکتریمی
دیدگاه خود را بنویسید